Moederlijf en moederliefde

22 maart 2023Blog

Gevoelens

Afgelopen weken heb ik veel newbornreportages mogen vastleggen. En keer op keer word ik geraakt door alle gevoelens die hierbij komen kijken. Gevoelens van trots, blijdschap, vermoeidheid maar ook angsten en onzekerheden. Soms kan ik na een reportage verdrietig worden wanneer ik heb gemerkt dat een moeder zo onzeker is over haar lijf, wat gezorgd, gedragen en gevoed heeft, dat het haar in de weg staat om te zien hoe mooi haar moederliefde is.

Een moederlijf biedt geborgenheid

Een sterke moeder, een prachtig gezin, liefdevolle ouders en een heel lief regenboogjongetje zijn de aanleiding van dit schrijven.
Ik zag door mijn lens moederliefde. Ik zag een moederlijf wat geborgenheid, veiligheid en warmte biedt. Ik zag een vrouw op haar kwetsbaarst, naakt en onzeker. Ik zag een vrouw, een moeder, een moederlichaam met littekens maar ik zag ook (veer)kracht en een strijder. Deze vrouw, deze moeder heeft ongetwijfeld een pad bewandeld waarin pijn en verdriet te voelen is geweest. Het heeft haar gevormd tot de moeder die zij nu is. Een moeder die zacht naar haar kind is, haar kind troost, ziet, hoort en die haar kind vast houdt, veiligheid en bescherming biedt.

Moederliefde zie je, dat voel je

Moederliefde is te zien in verbinding, de manier waarop een moeder naar haar kind kijkt en hoe zij haar lichaam gebruikt om haar kind comfort te bieden. Wanneer een vrouw, onzeker over haar lichaam, een fotoreportage boekt waarin zij huis op huis contact wil en waarin zij zich bloot geeft, dan is er alleen maar moederliefde te zien.

Moederliefde dat voel je en is prachtig in ieders moederlijf.

Wanneer de foto’s doen verzachten

Wanneer de foto’s, mijn blik, doen verzachten en zoveel goed doen dat het de moeder laat ontdekken dat de liefde zichtbaar is dan troost me dat. Dan ben ik ervan overtuigd dat het bijdraagt aan een heelproces, aan het gevoel van identiteit en eigenheid van deze moeder en tevens prachtige vrouw.

James – 29 april 2022

17 mei 2022Blog, Nieuws

Gecompliceerde zwangerschap

Er zijn zwangerschappen die gecompliceerder zijn dan anderen en samen gaan met spannende momenten, onzekerheden en waarbij ingrijpende beslissingen gemaakt moeten worden. Er zijn kinderen die eerder geboren worden dan eigenlijk wenselijk is om grote risico’s uit te sluiten. James is zo’n kindje. Met 34 weken en 1 dag werd hij door zijn mama en papa verwelkomd. Op de OK want James is door middel van een keizersnede geboren. Een emotioneel proces maar vol met vertrouwen en onder begeleiding van gynaecologen van het Máxima ziekenhuis in Veldhoven. En wat een kanjer is James, een knapperd en wat doet hij het goed!

Eerste kindje

James is het allereerste kindje wat ik op de OK in het Máxima ziekenhuis mocht fotograferen. En daar ben ik zijn ouders en het Máxima ontzettend dankbaar voor. Het is alles behalve vanzelfsprekend voor ziekenhuizen om geboortefotografen toe te laten op de OK. Maar het Maxima wil ouders de mogelijkheid geven om de geboortedag van hun kindje professioneel vast te laten leggen. Zij zien de waarde van foto’s in en hoe betekenisvol het is om zo’n levensveranderende dag te kunnen blijven herinneren en te kunnen zien wat wellicht is ontgaan.

Geboortefotografie op de OK

Om geboortefotografie op de OK van het Máxima ziekenhuis toe te staan was een pilot nodig. Marian en Davy zijn kort voordat de datum waarop de keizersnede gepland stond benaderd door het Máxima of zij wilde meewerken aan de pilot. Twee voor mij totaal onbekende mensen lieten mij deelgenoot zijn van de komst van hun allereerste kindje en gaven mij het vertrouwen om hun momenten met mij te delen.
Marian, de moeder van James, heeft haar ervaring met de pilot en met mij opgeschreven. Inmiddels zijn we enkele weken verder en is James thuis waar hij de harten van zijn ouders laat groeien.

Een moeder vertelt

29 april 2022: de dag waar wij al heel lang naar uitkeken en een mijlpaal waarvan we niet zeker wisten of wij deze wel gingen halen.
Tijdens onze 20 weken echo hebben ze Vasa Previa geconstateerd.
Onze wereld stond op zijn kop en een lange ziekenhuis opname volgde.
Het enige wat wij moesten doen was week 34/35 halen en onze zoon kon dan met een geplande keizersnede ter wereld worden gebracht.

Keizersnede

De doctoren bespraken hoe een keizersnede werd uitgevoerd en de kinderarts besprak alle noodzakelijke topics die horen bij een vroeggeboorte.
De tranen rolden over mijn wangen bij de gedachten dat ik hem wellicht door zijn termijn niet kon vasthouden op de OK en dat hij meteen met papa naar de medium care of NICU zou worden gebracht en ik wellicht uren later met hem herenigd zou worden.
En daar was Auke. Ze begreep precies wat ik als moeder zou missen en haar missie was dat stukje vastleggen waar ik niet bij kon zijn of kon zien.
De dag van de keizersnede zaten we vol spanning en plezier te wachten. Wij waren als eerste aan de beurt en wisten dat hij binnen aanzienlijke tijd geboren zou worden. Op de OK heeft Auke ons avontuur vastgelegd. Het zijn bijzondere en indrukwekkende foto’s van de keizersnede zelf.
En toen kwam onze zoon ter wereld. Er gebeurt zoveel om je heen en zelf gaat alles in een roes voorbij. Toen kwam daar het moment. Hij mocht ondanks zijn vroeggeboorte even bij mama. Bij het bekijken van deze foto’s rollen de tranen over mijn wangen. Auke heeft dit moment vastgelegd en onze emoties als nieuwe ouders.
Ook wilde ik, de voor mij tikkende tijdbom (de vasa previa), zien die in mijn buik zat. Auke heeft voor mij de placenta, navelstreng en buikvlies vastgelegd. Je kunt duidelijk de blootliggende bloedvaten die over de buikvlies lopen op de foto’s zien. Dit was het laatste stukje van de puzzel omtrent Vasa Previa.

Geboorteverhaal

2 uur na de geboorte ben ik eindelijk herenigd met mijn man en onze zoon.
In die 2 uur heeft mijn hoofd overuren gedraaid en heb ik alle scenario’s voorbij zien komen. Met maar 1 vraag: hoe doet onze zoon het?
Auke wist voor mij de 2 onbekende uren vast te leggen. Deze foto’s maken het verhaal van de geboorte van onze zoon compleet. Zijn eerste momenten en de band tussen mijn man en onze zoon.

Ik kijk met een heel fijn gevoel terug na de foto’s en ik wil graag Auke bedanken voor het waarmaken van onze wensen.

Wie ben ik eigenlijk?

22 april 2022Blog

Mijn verhaal in een notendop…

Mijn naam is Auke, geboren als één van een tweeling in 1981 in Noord Brabant. Inmiddels ben ik voor de liefde en de mogelijkheid om met mijn handen in de grond te wroeten afgereisd naar Midden Limburg. Hier woon ik samen met mijn vrouw en kinderen.
Ik heb beeldende therapie gestudeerd aan de HAN in Nijmegen. Tijdens mijn derde studiejaar ontdekte ik dat ik moeder zou worden. Een verrassing waarvoor ik mijn dochter, Elke, nog altijd dankbaar ben. Zij was mijn inspiratie voor mijn afstudeerjaar waarin ik onderzoek naar hechting deed maar ook “Het leven” in al haar facetten en in elke levensfase wilde vastleggen. Ik had me als doel gesteld vrouwen in hun kracht te belichten en vast te leggen en het vrouwenlichaam te eren door het vorm te geven in keramiek en schilderijen. In die tijd is de basis gelegd voor mijn interesse in alles wat met geboorte te maken heeft, het vastleggen van powervrouwen, het vrouwenlichaam en vrouwenkracht waarbij ik altijd op zoek was naar vormen en creatieve ideeën om dat te versterken wat deze vrouwen nodig hadden. Zelfliefde, verbinding, acceptatie. Of dat wat hen juist bemoeilijkte om zich te verbinden met zichzelf. Destructie, vervreemding, verandering, kwetsbaarheid.

Mijn eigen bevallingen als fundament

De bevalling van mijn dochter verliep voorspoedig tot het moment waarop mijn dochter een “sterrenkijker”  bleek te zijn. Dit was voor haar niet de gemakkelijkste weg om geboren te worden en voor mij hard werken. Met mijn zoon, Tim, voelde ik wederom enorme kracht, ging de bevalling zoals ik wenste en ontzettend vlot waardoor de verloskundige nauwelijks tijd had om haar jas uit te doen. Mijn zoon werd thuis “met de helm op” geboren. Helaas kreeg ik een ernstige fluxus, ben ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht en ben ik veel herinneringen kwijtgeraakt. Deze bevalervaringen, mijn passie en mijn creativiteit bleken jaren later mijn fundament  te zijn om op terug te vallen.

De grote waarde en betekenis van geboortefotografie

In 2019 werkte ik al jaren als beeldend therapeut in mijn eigen praktijk. Tijdens de behandeling komt iedere cliënt met zijn of haar levensverhaal, emoties, gedachten, problemen en gedragingen en zet dat om in beeld om te begrijpen, om inzicht te krijgen, om te veranderen en om te verwerken. Maar na jaren hard werken was de balans zoek tussen mijn werk, mijn gezinsleven en tijd voor mezelf. Daar waar mijn cliënten tijd en ruimte kregen om te creëren bood ik mijzelf die ruimte niet. Ik voelde dat ik er behoefte aan had om me weer te verbinden met mijn passies, dingen te doen die mij voldoening gaven, uitdagingen aan te gaan en waarbij ik me met momenten kon verliezen in mijn fascinaties. Ik pakte mijn fotografie weer op, startte een cursus geboortefotografie en herontdekte daar waar ik door geboeid raakte. Niet veel later had ik het enorme voorrecht om de geboorte van Ruby vast te leggen. Een prachtig, klein meisje. Een meisje waar ontzettend van gehouden werd maar ook een meisje wat deze ouders hebben moeten laten gaan. Een welkom en een afscheid ging samen net zoals gevoelens van geluk en verdriet.  Later heb ik voor deze ouders ook de uitvaart van Ruby vastgelegd. De waarde van de geboortereportage en de reportage van het afscheid is groot voor deze ouders. Voor mij was het een ontzettend bijzondere ervaring waarvoor ik hen enorm dankbaar ben. Ruby liet mij de waarde en betekenis van fotografie zien en daar waar het in het leven om draait.

Van beeldend therapeut naar fotograaf van zwangerschappen, postpartum, motherhood en selflove

In 2019 startte ik officieel mijn onderneming als fotograaf. Langzaamaan neem ik afscheid van mijn praktijk en de beeldende therapie. Geboortes en herinneringen vastleggen is mijn passie en geven mij energie. Geboortes raken mij in mijn basis. Het vrouwenlichaam fascineert me en door het vastleggen van zwangerschappen, postpartum, motherhood en selflove kan ik mijn creativiteit kwijt.

Vastleggen van herinneringen rondom geboortes

Ik hoop dat ik voor nog heel veel ouders de geboorte van hun kindje mag vastleggen, dat ik kan bijdragen aan het empoweren van vrouwen en dat ik die herinneringen mag vastleggen die er toe doen. En mocht jij de power in jezelf herkennen maar identificeer jij jezelf niet als vrouw? Neem dan toch gerust contact met me op. Want als je ideeën, wensen of vragen hebt die bij mijn passie en visie passen dan kunnen we samen bedenken en dat verbeelden wat jij belangrijk vindt en wat er voor jou toe doet.